Ziekte van Bell tijdens Zwangerschap

Meer dan eens hebben wij van lotgenoten gehoord over de ziekte van Bell tijdens de zwangerschap. In de meeste gevallen gebeurt het bij vrouwen die over de helft van hun zwangerschap zijn. Soms gebeurt het tijdens de bevalling of binnen twee weken daarna.

Bellse parese/paralyse is een aandoening die naar schatting bij 20 tot 30 op de 100.000 mensen voorkomt. Bij zwangere vrouwen in het derde trimester is de kans op een perifere aangezichtsverlamming twee keer groter dan bij andere mensen in dezelfde leeftijdscategorie. In de meeste gevallen gaat het dan om de ziekte van Bell.

Extra vatbaar

Het is niet helemaal duidelijk waarom die kans groter is bij deze groep. Vermoed wordt dat het te maken kan hebben met virusinfecties (zoals het herpes simplex virus), ontsteking (vooral in hoofd en nek) of veranderingen in het immuunsysteem (ter bescherming van de foetus). Zwangere vrouwen zijn hier vatbaarder voor.

Factoren waarmee zwangere vrouwen vaak te maken hebben en die een rol kunnen spelen bij deze extra vatbaarheid zijn:

• hoge bloeddruk
• pre-eclampsie (zwangerschapsvergiftiging)
• meer lichaamsvocht
• veranderende hormoonspiegels
• verhoogde bloedstolling (kans op trombose)
• verstoorde glucosetolerantie (voorloper van diabetes type 2)
• verhoogde cortisolniveaus (verzwakt immuunsysteem)

Behandeling

Behandeling van de ziekte van Bell tijdens de zwangerschap is controversieel en zal per arts verschillen. Sommige artsen kiezen ervoor om geen medicijnen voor te schrijven vanwege mogelijk risico’s voor moeder en foetus. Anderen kiezen toch voor een ontstekingsremmer als prednison. Of voor een combinatie van prednison met een virusremmer. Of bij een bacteriële infectie voor antibiotica.

De kans op volledig herstel van een (idiopathische) perifere aangezichtsverlamming is bij zwangere vrouwen iets meer dan 50%. Dat is een veel lager percentage dan het gemiddelde voor die leeftijdsgroep dat rond de 80% ligt.

Zwangere vrouwen hebben bovendien als zij getroffen worden een grotere kans dat de aangezichtsverlamming ernstig is en daardoor op een onvolledig herstel. Deze minder goede prognose heeft mogelijk ook te maken met de onwilligheid van veel artsen om ontstekingsremmers en virusremmers voor te schrijven aan deze doelgroep.

Verhalen

Lees in onze rubriek verhalen over de ervaringen van Mary, Natasja en Nelie. Mary en Natasja krijgen de ziekte van Bell in het derde trimester van hun zwangerschap. Nelie wordt er door getroffen 10 dagen na de geboorte van haar zoon.